Update uit Albanië
Update uit Albanië
Van Bauke en Evie Deelstra-Draaistra en kinderen,
Update 23-09-2024
Voor de geboorte van onze dochter Febe waren we deze zomer in Fryslân, maar we zijn intussen alweer een tijdlang terug in Albanië. Na een lange autorit en heel veel files, waarin de dochters het gelukkig heel knap deden, zijn we aangekomen in ons nieuwe onderkomen: de House of Hope. Dat is een oude evangelisatiepost in het boerendorpje Pinet. Heel wat anders dan Sauk; het dorpje aan de rand van Tirana, waar we eerst woonden. In Sauk hoorden we ’s avonds de auto’s over de ringweg rijden. We zaten daar midden in het drukke leven. Alle voorzieningen waren dichtbij, maar daar is in Pinet helemaal geen sprake meer van.
In Pinet horen we sprinkhanen als het donker is geworden. En omdat er geen straatverlichting is hebben we goed zicht op de sterrenhemel. Hoewel dat allemaal idyllisch klinkt, kent het wonen in Pinet ook minder fijne kanten. Om bij ons huis te komen, moeten we over een onverharde rotsachtige weg rijden. En toen we na ons verblijf in Nederland ‘thuis’ kwamen, zagen we tot onze schrik dat er mensen in onze privéruimte waren geweest. Het bleek dat een collega-zendingswerker de sleutels van ons huis had. Hoewel het kinderprogramma normaalgesproken in de benedenzaal van de House of Hope plaatsvind, vond hij het een beter idee om met de kinderen in onze woonkamer te zitten. Toen we vermoeid aankwamen na de lange reis kon er dus meteen worden schoongemaakt. Geen ideale start, temeer omdat er veel aan de evangelisatiepost opgeknapt moet worden.
De House of Hope is ongeveer dertig jaar geleden gebouwd. Het is er gekomen nadat een Roemeense zendeling een visioen had om het evangelie te delen in een Albanees dorpje. Toen hij in Pinet aankwam, herkende hij het beeld van zijn droom. De zendingswerker is meerdere jaren werkzaam geweest in Pinet en na hem zijn er nog enkele andere zendingswerkers in de House of Hope neergestreken. Vanaf 2010 was ´onze´ kerk in Opeinde er elke zomer actief met een evangelisatieprogramma. Dat project is inmiddels afgelopen en de laatste jaren is het gebouw in toenemende mate in verval geraakt. Sinds 2019 wonen wij in Albanië en in de afgelopen jaren zijn wij geregeld in Pinet geweest. Dit was om relaties te onderhouden, mensen te ondersteunen met bijvoorbeeld groentezaden en voedselpakketten en voor het organiseren van een maandelijks evangelisatieprogramma in de benedenzaal van de House of Hope. Het was echter nooit onze intentie om in dit gebouw te gaan wonen. De condities van het huis waren in onze ogen daarvoor simpelweg te slecht. Het is dan ook wonderlijk dat wij hier toch terecht zijn gekomen. Het voelt alsof God ons telkens weer naar Pinet toetrekt.
De lijst van opknapwerkzaamheden in de House of Hope is lang. Zo heeft het huis onder andere te maken met lekkages, valt de keuken van ellende uit elkaar, zijn er meerdere kapotte ramen en is de verf afgebladderd. De rat in het huis is inmiddels gelukkig dood. Het is in deze periode een beetje overleven. De prioriteit lag bij aankomst bij het comfort en de veiligheid van onze dochters. Daarom hebben we hun slaapkamer eerst zo mooi mogelijk gemaakt en hebben we een omheining op het balkon geplaatst, zodat de kinderen daar veilig kunnen staan. Naomi hing in de eerste week al half over de rand van het balkon en dat was voor ons een bevestiging van de noodzakelijkheid ervan.
Hoewel de stroom in de eerste week na onze terugkeer letterlijk zo’n tien keer is uitgevallen, zijn we dankbaar met alle zegeningen die we nu al in Pinet hebben ontvangen. Onze buren zijn ontzettend hartelijk. We mogen zoveel mogelijk vijgen, paprika’s, druiven en aubergines pakken als we maar nodig hebben. En het is bovendien erg fijn dat de school van Marije is verhuisd naar een locatie die voor ons gunstig is. We moeten nog steeds een halfuur rijden om haar op school te brengen, maar dat had veel erger kunnen zijn. Het vizier staat nu op 21 oktober. Dan komen leerlingen van de Pieter Zandt Scholengemeenschap uit Urk meehelpen om de House of Hope op te knappen.
Hartelijke groet van Bauke en Evie
|