|
Verzoendag
Verzoendag
Leviticus 23:27-32 “Alleen op de tiende dag van deze zevende maand is de Verzoendag. U moet een heilige samenkomst houden. U moet uzelf dan verootmoedigen en de HEERE een vuuroffer aanbieden. Op diezelfde dag mag u geen enkel werk doen, want het is de Verzoendag, om voor het aangezicht van de HEERE, uw God, verzoening voor u te doen. Voorzeker, iedere persoon die zich op diezelfde dag niet verootmoedigt, moet van zijn volksgenoten worden afgesneden.
En elke persoon die op diezelfde dag enig werk verricht, die persoon zal Ik uit het midden van zijn volk ombrengen. U mag geen enkel werk doen. Het is een eeuwige verordening, al uw generaties door, in al uw woongebieden. Het moet voor u een sabbat zijn, een dag van volledige rust, en u moet uzelf verootmoedigen. 's Avonds, op de negende dag van de maand, moet u uw sabbat vieren, vanaf de avond tot aan de volgende avond.”
Ook dit feest is precies vastgesteld, net als alle andere feesten. De datum staat erbij, dus daar is geen misvatting over nodig. Bij dit feest staat er expliciet bij dat dit feest alleen op de tiende van de zevende maand gevierd mag worden. De zevende maand is de maand Tisjrie, in 2017 start deze maand op 21 september.
Leviticus 16:5-8 Van de gemeenschap van de Israëlieten moet hij twee geitenbokken nemen als zondoffer en één ram als brandoffer. Dan moet Aäron de jonge stier aanbieden als zondoffer dat voor hem bestemd is, en voor zichzelf en zijn gezin verzoening doen. Hij moet ook de beide bokken nemen en die voor het aangezicht van de HEERE plaatsen, bij de ingang van de tent van ontmoeting. Aäron moet namelijk het lot over de twee bokken werpen: één lot voor de HEERE en één lot voor de weggaande bok.
In Leviticus 16 wordt precies beschreven welke offerriten er uitgevoerd moesten worden op grote verzoendag. Doordat het een reiniging was van alle zonde van zowel de priesters als het volk waren dat uitgebreide offers. De offerriten van de Verzoendag verschaffen de volledige reiniging van alle zonde die Gods volk had begaan.De totaliteit van de reiniging wordt verschillende keren in Leviticus 16 benadrukt met de uitdrukking “al uw zonde” (Lev. 16:16, 30, 34). Leviticus 16:16a Zo moet hij over het heiligdom verzoening doen vanwege de onreinheden van de Israëlieten en vanwege hun overtredingen, overeenkomstig al hun zonden.
30 Want op deze dag wordt voor u verzoening gedaan om u te reinigen. Van al uw zonden wordt u voor het aangezicht van de HEERE gereinigd.
34 Dit is voor u tot een eeuwige verordening om voor de Israëlieten eenmaal per jaar verzoening te doen voor al hun zonden. En men deed zoals de HEERE Mozes geboden had.
In tegenstelling tot de offerriten van de stier en de bok voor de Heer, droeg de rite van de zondebok niet het karakter van een offer. De functie van deze rite was het wegdoen van de zonde van het volk in een woestijn gebied waar geen leven is. De nadruk die tijdens de Verzoendag lag op oordeel en verzoening. Vasten en gebed was bedoeld om de Israëlieten belangrijke lessen in te prenten. In Gods woord wordt het verootmoedigen vaak gekoppeld aan vasten. Dat is zeker van toepassing bij dit feest, waarin de nadruk ligt op gereinigd worden en verootmoedigen voor God. Dat doe je in afhankelijkheid van God en niet in afhankelijkheid van voedsel. Het is natuurlijk geen verplichting, maar wel een mooi voorbeeld.
Jesjoea noemt het vasten uitvoerig in Mattheus 6:16-18 “En wanneer u vast, toon dan geen droevig gezicht, zoals de huichelaars. Zij vervormen namelijk hun gezicht, zodat zij door de mensen gezien worden als zij vasten. Voorwaar, Ik zeg u dat zij hun loon al hebben. Maar u, als u vast, zalf dan uw hoofd en was uw gezicht, zodat het door de mensen niet gezien wordt als u vast, maar door uw Vader, Die in het verborgene is; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden.”
De Grote Verzoendag was een dag van nationale verootmoediging voor gezamenlijke zonden en je eigen individuele zonden. In Leviticus 16 hebben we gelezen dat op deze dag de hogepriester twee bokken offerde, nadat hij een jonge stier als zondoffer voor zichzelf en zijn gezin gebracht had. (Voor ons ook een belangrijke les: hoe treden wij de mensen tegemoet? Zorgen we dat we vergeven en opgeruimd zijn?) Daarmee mocht hij het Heilige der Heilige in. Nadat hij het lot geworpen had werd de eerste geit geslacht en verbrand als offer voor de zonden van het volk. De hogepriester sprenkelde het bloed van deze bok op het verzoendeksel van de ark in het Heilige der Heiligen. Op deze allerheiligste plaats mocht alleen hij, éénmaal per jaar voor deze gelegenheid komen. De tweede bok was de zondebok. Door schuld te belijden, legde de hogepriester de zonde van zichzelf en het volk op de bok, die vervolgens de woestijn in werd gestuurd.
Leviticus 16:21 “Aäron moet zijn beide handen op de kop van de levende bok leggen en al de ongerechtigheden van de Israëlieten belijden, al hun overtredingen, overeenkomstig al hun zonden. Hij moet die op de kop van de bok leggen en hem door de hand van een man, die daarvoor gereedstaat, de woestijn in sturen.”
Schuld belijden is ons wat vreemd geworden, zeker in het openbaar. In hoeverre de hogepriester hier alles letterlijk hardop uitsprak weten we niet. Wel weten we dat hij schuld beleed van alle overtredingen en zonden van de Israëlieten. Natuurlijk is hier de prachtige Messiaanse vervulling te zien in het offer wat Jesjoea bracht. Verwijzingen te over:
- Hebreeën 6:18-20 “Opdat wij door twee onveranderlijke dingen, waarin het onmogelijk is dat God zou liegen, een sterke troost zouden ontvangen, wij die bij Hem de toevlucht genomen hebben om de hoop die voor ons ligt, vast te houden.Deze hoop hebben wij als een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is en reikt tot in het binnenste heiligdom, achter het voorhangsel. Daar is de Voorloper voor ons binnengegaan, namelijk Jezus, Die naar de verordening van Melchizedek Hogepriester geworden is tot in eeuwigheid.”
- Hebreeën 9:11-14 “Maar toen is Christus verschenen, de Hogepriester van de toekomstige heilsgoederen. Hij is door de meerdere en meer volmaakte tabernakel gegaan, die niet met handen is gemaakt, dat is: die niet van deze schepping is. Hij is niet door bloed van bokken en kalveren, maar door Zijn eigen bloed eens en voor altijd binnengegaan in het heiligdom en heeft daardoor een eeuwige verlossing teweeggebracht.Want als het bloed van stieren en bokken en de as van de jonge koe, op de verontreinigden gesprenkeld, hen heiligt tot reinheid van het vlees, hoeveel te meer zal het bloed van Christus, Die door de eeuwige Geest Zichzelf smetteloos aan God geofferd heeft, uw geweten reinigen van dode werken om de levende God te dienen!”
- Hebreeën 10:10 “Op grond van die wil zijn wij geheiligd door het offer van het lichaam van Jezus Christus, eens en voor altijd gebracht.”
Daarom is het zo bijzonder dat we jaarlijks dit feest met elkaar vieren en we er blijvend van bewust zijn welk offer Jesjoea gebracht heeft. Zeker als je kijkt naar de vele offers die gebracht moesten worden tijdens alle feesten, ook tijdens dit feest. Dan waren de offers niet alleen veel werk, maar ze waren uiteindelijk ook onvolkomen. Ze moesten elk jaar weer gedaan worden.
Natuurlijk heeft Grote Verzoendag ook alles te maken met het komende oordeel en heerschappij van Jesjoea. Alles in Gods Woord wijst naar de wederoprichting van heel de schepping. In openbaring (bijvoorbeeld hoofdstuk 19-22) wordt dit uitvoerig uitgewerkt en zijn de verbindingen met Grote Verzoendag overduidelijk.
De Grote Verzoendag belichaamt in het oude en nieuwe testament het goede nieuws dat God, door het offer van Jesjoea, voor de reiniging van zonde en het herstel van de omgang met Hem zorgt. In een tijd waarin vele gelovigen het vernietigde isolement ervaren dat zonde met zich meebrengt, heeft de Verzoendag een boodschap van hoop. Gelovigen krijgen opnieuw de verzekering dat Jesjoea spoedig voor de tweede keer zal verschijnen, zoals de hogepriester op de verzoendag voor de tweede keer verscheen als hij uit het heiligdom kwam. Hij komt met het oordeel, om satan te binden, gelovigen te reinigen en hen terug te brengen in een harmonieuze relatie met Hem. Een dergelijke hoop geeft reden elkaar aan te sporen. Hebreeën 10:25b “…elkaar aansporen, en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen.”
|
27-10-2024
om
09.30 uurhartsyl.png)
.svg){kind=logo}
.jpg)
